“Through many dangers, toils and snares, I have already come; ’Tis grace hath brought me safe thus far, And grace will lead me home.” -Amazing Grace 13 Mart Cuma günü, ofisten çıkarken aniden gelen bir his ile iş bilgisayarımı yanıma aldığımdan beri günlerim evde geçiyor. Ara sıra çıktığım market alışverişi ve ofise uğradığım günler dışında […]
Her şey bir gün elbet biter. Gün gelir, o dayanamadığımız günler geçer. Bir an gelir, öncesinde bilip bellediğimiz her şey bir bilinmezliğe döner. Her güne birlikte başladığımız, geceden sabaha sohbetin sadece daha da derinleştiği arkadaşlarımızla, bir gün konuşacak kelimelerimiz biter. Gün gelir, gramajına kadar hesap ettiğimiz yemeklerin kalorilerinin önemi kalmaz, sadece yiyebildiğimize şükreder oluruz. Olmaz […]
“Herkes sana yapman gerekeni ve senin için neyin iyi olduğunu söylemek ister. Kendi cevaplarını bulmanı istemezler, onlarınkine inanmanı isterler.” – Sokrates, Dingin Savaşçı Geçtiğimiz haftalarda rastladığım bir arkadaşımın iş hayatıyla ilgili söyledikleri beni düşünmeye itti. Konu şu: Arkadaşım beyaz yakalı olmaktan memnun olmadığını, birkaç workshopa (çalıştay/atölye) katılabileceğini, oradan da acaba kendisi de workshop düzenlemeye mi […]
Performans sanatının öncülerinden Marina Abromoviç, 1974 yılında, kendi vücudunun ve seyircinin sınırlarını zorlamak ve görebilmek amacıyla, “Rhythm 0” isimli performansını sergiledi. Sahnenin önüne bir masa yerleştirdi ve üzerine yetmiş iki adet nesne koydu. İzleyicilerin bu nesneleri kendi üzerinde kullanmalarını serbest bıraktığını ve tüm sorumluluğu aldığına dair bir yazı bıraktı. Bu nesneler gül, tüy, bal gibi […]
“Eril kudret olmadan, duygu, sarsak bir hassasiyet olmaktan kurtulamaz.” – Biz, Romantik Aşkın Psikolojisi Dişil öze dair bir önceki yazımda yaşamımızın dengesini oluşturan temel prensiplerden bahsetmiştim. Özetleyecek olursam, Eril/Maskülen/Rahman/Yang ile Dişil/Feminen/Rahim/Yin enerji birbiri içerisinde sarmaş dolaştır. Yaşam döngüsünü tetikleyen ve sürekli olarak devam ettiren de işte tam olarak bu iç içe geçmişliktir. Yaşam, bu kutuplar […]
Varlığımızı sürdürebilmemiz ve hayatta kalabilmemiz için, yaşam enerjisine ihtiyacımız vardır. Hint kültüründe “prana”, Japon kültüründe “ki”, Çin öğretilerinde “Chi” ve Star Wars’ta “Force/Güç” olarak görebileceğimiz bu enerji, bizlerin yaşam özünü oluşturur. Dokunamasak bile kesinlikle iliklerimize kadar hissederiz bu enerjiyi; tüm evreni en küçük atom parçasına kadar sarıp sarmalar, bizi birbirimizi bağlar, yaşam nefesini üzerimize üfler […]
Bazı karşılaşmalar vardır. Öyle ki, o zaman ve mekan düzleminde, ağzından asla aklına gelmeyecek kelimeler dökülen bir yabancının yaşamına yön verdiğine inanamayarak şahit olursun. Hayatının geri kalanını o birkaç cümle şekillendirirken anlayamazsın nasıl olur da onca insan, hikaye, gözyaşı, hayaller, kahkahalar, kitaplar, yöntemler, bilge sözler yeri gelir işe yaramazken bir yabancı sana yaşamının geri kalanını getirebilir! […]
İnsan bir sıkışma yaşamadan nadiren değişim için harekete geçiyor. Hayatında başına gelen(!) olaylardan ancak memnun olmadığında “Neler oluyor?!” diye sormaya başlıyorsun. Tüm yaşadıklarında tek bir ortak yan olduğunu, onun da “kendin” olduğunu fark ediyorsun. Bir süre sonra dışarıda olanların içeride olanların bir yansıması olduğunu dehşetle idrak ediyorsun. Odağını dışarıdan kendine doğru yönlendirmeye, yani kendini tanıma […]
“Koşulsuz Sevgi”nin aslında bir koşulu olabilir mi? Örneğin, bilinç düzeyi. Belirli bir anlayışa gelmeden, sorgusuz, hesapsız, beklentisiz sevebilir mi bir insan? Bunu başarabilir mi? Kendi yaşamının sorumluluğunu almadan; artısıyla eksisiyle, çocukluğuyla bugünüyle, yaşamın onda bıraktığı tüm izleriyle olduğu her halini kabul etmeden, bir başkasını olduğu gibi kabul edebilir mi? Nefes alamayacak kadar kalbin acırken, o […]
“Neo: Ben “O” değilim.Kahin: Üzgünüm, evlat. Yeteneğin var ama sen sanki bir şey bekliyor gibisin.Neo: Neyi?Kahin: Bir sonraki hayatını belki. Kim bilir? Bu işler böyle olur.” – The Matrix Bu diyaloğu hatırlıyor musunuz? Matrix üçlemesinin ilk filminde Kahin Neo’ya, “Sanki bir şey bekliyor gibisin.” diyordu. Bizler de sanki hep bir şeyler bekliyor gibiyiz: Birilerinin çıkagelip […]